To wada kończyn dolnych, przy której oś podudzia tworzy kąt otwarty na zewnątrz z osią uda. Przy złączonych i wyprostowanych kolanach powstaje odstęp. Kończyny dolne ustawione są w literę X – pomiędzy kostkami przyśrodkowymi powstaje przerwa. Kostki przyśrodkowe nie powinny być oddalone od siebie o 5 cm. Za patologię uznaje się koślawość przekraczającą 10 stopni.

<p>To wada kończyn dolnych, przy której oś podudzia tworzy kąt otwarty na zewnątrz z osią uda. Przy złączonych i wyprostowanych kolanach powstaje odstęp.</p><p>Kończyny dolne ustawione są w literę X – pomiędzy kostkami przyśrodkowymi powstaje przerwa. Kostki przyśrodkowe nie powinny być oddalone od siebie o 5 cm. Za patologię uznaje się koślawość przekraczającą 10 stopni.</p>

<p>Około 2. roku życia powstaje koślawość kolan, natomiast w wieku 4 lat powiększa się od 8 do 10 stopni. Następnie gdy dziecko ma 7 lat, osiąga stabilną wartość około 5-7 stopni. Kiedy koślawość jest duża, postępująca lub patologiczna, dzieci ocierają kolanami o siebie i uskarżają się na bóle w łydkach lub udach. Chód zaczyna być nienaturalny, zapadają się stopy i kostki po stronie przyśrodkowej. Powstaje płaskostopie.</p><h3><strong>Przyczyny:</strong></h3><ul><li>Szybki wzrost dziecka,</li><li>Nadwaga, otyłość,</li><li>Krzywice</li><li>Płaskostopie,</li><li>Obniżenie napięcia mięśni.</li></ul><p>Przy występującej koślawości kolan dziecko ma chwiejny, niepewny ruch, co jest przyczyną niestabilności stawów oraz osłabienia mięśni i więzadeł.</p>

Dlaczego należy działać szybko?

<p>W przypadku kolan koślawych więzadło poboczne piszczelowe ulega rozciągnięciu, natomiast poboczne strzałkowe nadmiernie się skraca. Skróceniu ulega pasmo biodrowo-piszczelowe oraz mięsień dwugłowy uda. W przyszłości może być przyczyną zwichnięć rzepki. Jeżeli wada będzie dotyczyć jednej kończyny, może skutkować skoliozą poprzez czynnościowe skrócenie.</p><h3><strong>Jak zapobiegać?</strong></h3><ul><li>Rozciągnięcie skróconych struktur,</li><li>Wzmocnienie rozciągniętych struktur,</li><li>Skorygowanie płaskostopia,</li><li>Nauka prawidłowego chodu i obciążania stopy,</li><li>Zniwelowanie bólu.</li></ul>

Objawy:

Kolana koślawe

Hipokrates mawiał: „zdrowe obuwie to brak obuwia”.
Stopa jest złożoną strukturą - stanowi podstawę dla całego organizmu. W chwili urodzenia zbudowana jest w znacznej części z chrząstki. Stopy w pierwszych miesiącach życia niemowląt są pomijane i często niezauważane przez rodziców.

<p>Stopa jest złożoną strukturą - stanowi podstawę dla całego organizmu. W chwili urodzenia zbudowana jest w znacznej części z chrząstki. Stopy w pierwszych miesiącach życia niemowląt są pomijane i często niezauważane przez rodziców.</p><p>Problemy i konsultacje u fizjoterapeuty zaczynają się dopiero w chwili stawiania pierwszych kroków i pionizacji dzieci. Wówczas przychodzą pytania, czy dziecko ustawia stopy prawidłowo i jakie buty będą dla niego odpowiednie. Jeszcze niedawno (choć niektórzy myślą, że nadal to aktualna wiedza) najlepszym wyborem były usztywniane oraz wysokie buty. Jednak coraz częściej słyszy się o korzyściach płynących z chodzenia boso.</p>

Hipokrates mawiał: „zdrowe obuwie to brak obuwia”.

<p>Od samego początku niemowlę ćwiczy stopy – kopie nóżkami, ociera stopy o siebie i podłoże, wkłada je do buzi, odpycha się od nich i sprężynuje. Wszystko to przygotowuje dziecko do stawiania pierwszych kroków. W pierwszych miesiącach życia kształtują się wzorce ruchowe, które będą miały wpływ na dalszy rozwój chodzenia.</p><p>Ważne jest, aby nie krępować dziecka bucikami ani skarpetkami. Nakładanie ich ogranicza ruchomość stopy i pozbawia doświadczania różnorodnych bodźców. Podczas nauki chodzenia stopa poddawana jest obciążeniom osiowym, a to wpływa na jej ukształtowanie.</p><p>Na początku stopa jest płaska - ma niewykształcone łuki i posiada grubą warstwę tkanki podskórnej, która pokrywa stronę podeszwową. Koło 3-4 roku życia zaczyna się wykształcać jej wysklepienie.</p>

Dla stóp dziecka konieczna jest przede wszystkim swoboda ruchu.

<p>Problemy zazwyczaj związane są z niewydolnością aparatu mięśniowo-więzadłowego lub przeciążeniami i deformacjami spowodowanymi przez krępowanie naturalnej ruchomości stóp (zbyt wczesne zakładanie obuwia lub jego złe dobranie, zbyt wczesna pionizacja spowodowana np. chodzeniem za ręce).</p>

Jaka jest przyczyna problemu stóp u dzieci?

<ul><li>Hartowanie – buduje odporność organizmu. Naczynia krwionośne adaptują się do zmian temperatury, co w konsekwencji prowadzi do lepszej obrony przed infekcjami.</li><li>Prawidłowy wzorzec ruchowy – wpływa na jakość ruchu całej kończyny dolnej. Dzięki chodzeniu na bosaka możemy swobodnie poruszać się we wszystkich kierunkach. Prawidłowa ruchomość stopy umożliwia swobodny ruch w stawie kolanowym i biodrowym oraz ustawienie miednicy i kręgosłupa. Stopy uczą się samodzielnej amortyzacji, kolana uginają się i redukują sposób obciążenia. Jest bezpieczny dla stawów i umożliwia kształtowanie struktur narządu ruchu.</li><li>Poprawa stabilności stopy – Wpływa na czucie głębokie, czyli lepsze czucie ruchu i ułożenia oraz wzmacnia układ więzadłowo-mięśniowy. Chodzenie boso dostarcza ogromnej dawki bodźców zewnętrznych, przyczynia się do wzmocnienia mięśni stopy i kończyny dolnej. To z kolei przyczynia się do kontroli ciała w wyższych pozycjach i umożliwia swobodniejsze i pewniejsze ruchy.</li><li>Poprawa czucia proprioreceptywnego – dzięki chodzeniu boso lepiej odczuwamy różne bodźce i lepiej kontrolujemy każdy krok. Bezpieczniej przenosimy ciężar ciała, reagujemy na zmianę podłoża.</li><li>Wzmocnienie aparatu mięśniowo-więzadłowego – Stopa dzięki reagowaniu i adaptowaniu się do zmieniających warunków ma ogromny wpływ na rozwój mięśni i więzadeł. Jest to niezmiernie ważne, ponieważ wady stóp u dzieci rozwijają się z niewydolności mięśniowo-więzadłowej.</li></ul>

Pozytywne aspekty chodzenia boso

Bosa stopa – dlaczego jest taka ważna dla rozwoju dziecka?

Drugie półrocze życia to OKRES LOKOMOCJI - nauka obrotów, pełzania, czworakowania oraz osiągania pozycji pionowej i samodzielnych kroków.

<p>Drugie półrocze życia to OKRES LOKOMOCJI - nauka obrotów, pełzania, czworakowania oraz osiągania pozycji pionowej i samodzielnych kroków.</p><p>Około 8. miesiąca dziecko osiąga pozycję czworaczą. Na początku tułów nie jest stabilny, ale maluch podejmuje próby przenoszenia ciężaru ciała, kołysząc się w przód, w tył i na boki. Początkowo próby te często kończą się upadkiem na brzuch.</p><p>W tym samym czasie dziecko uczy się także samodzielnego siadu. Z podporu bokiem lub pozycji czworaczej najpierw przechodzi do siadu bocznego, a za jakiś czas do siadu prostego. Mimo że dla rodzica jest to bardzo wyczekiwany okres, dla dziecka nie jest zbyt interesujący - woli samodzielnie przemieszczać się i eksplorować otoczenie.</p>

<p>Około 9-10. miesiąca maluch podejmuje pierwsze próby pionizacji przy pomocy rodzica lub mebli. Prawidłowa pionizacja rozpoczyna się z pozycji czworaczej, poprzez klęk obunóż prosty, do przejścia do stania.</p><p>Początkowo pozycja pionowa jest chwiejna i niestabilna, maluch stoi bardzo szeroko. Z czasem pojawia się chód bokiem wzdłuż mebli. Około 10. miesiąca dziecko zaczyna nieznacznie rotować tułów i poruszać się w różnych kierunkach. Próbuje kucać oraz siadać na podłodze.</p><p>Od około 12. miesiąca maluch próbuje stawiać samodzielne kroki w przód. Chód jest sztywny, a pierwsze kroczki krótkie. Często po dwóch, trzech krokach upada na pupę, jednak z upływem czasu jest już w stanie przejść dłuższy odcine</p>

<ul><li>Podpierać się na wyprostowanych rączkach,</li><li>Przybierać pozycję czworaczą,</li><li>Pełzać, czworakować,</li><li>Samodzielnie wstawać przy meblach,</li><li>Samodzielnie próbować stać z i bez asekuracji,</li><li>Podejmować samodzielne próby chodzenia,</li><li>Wykonywać aktywny siad prosty (dziecko siedzi na guzach kulszowych, siedzi symetrycznie na obu pośladkach, plecy są proste, głowa jest przedłużeniem linii kręgosłupa),</li><li>Przechodzić z pozycji czworaczej do siadu i odwrotnie, wielokrotnie zmieniać pozycje,</li><li>Chętnie i często eksplorować i odkrywać nowe przestrzenie.</li></ul>

Co dziecko powinno umieć w tym wieku?

<ul><li>Odginanie się, prężenie, wyginanie łuku do tyłu,</li><li>Preferencja jednej strony, spłaszczenie głowy,</li><li>Pełzanie jednostronne, nieumiejętność obciążania obu stron ciała,</li><li>Mała aktywność przeciwko sile grawitacji - dziecko nie unosi nóg ani rąk w górę,</li><li>Odginanie głowy do tyłu w obrocie,</li><li>Trudność z podpieraniem się w leżeniu na brzuchu,</li><li>Pochylanie się do przodu w pozycji siedzącej, podpieranie się na kości krzyżowej, zaokrąglanie pleców, siad asymetryczny (zginanie jednej, tej samej nóżki) lub siad „W”,</li><li>Znaczne przodopochylenie miednicy przy raczkowaniu lub staniu, widoczna lordoza lędźwiowa, mocne wypięcie brzucha i pośladków,</li><li>Chodzenie tylko na palcach, przeprosty kolan.</li></ul>

Co powinno zaniepokoić?

Rozwój dziecka w wieku 8-12 miesięcy

Dziecko w wieku od 4 do 7 miesiąca opanowało już symetrię oraz powinno czuć się stabilnie na plecach i na brzuchu. Została odkryta linia środkowa ciała. Początek 4 miesiąca stanowi przenoszenie ciężaru ciała.

<p>Dziecko w wieku od 4 do 7 miesiąca opanowało już symetrię oraz powinno czuć się stabilnie na plecach i na brzuchu. Została odkryta linia środkowa ciała. Początek 4 miesiąca stanowi przenoszenie ciężaru ciała.</p><p>Kończąc pół roku, dziecko powinno osiągnąć wysoki podpór – podpierać się aktywnie na rączkach, a tułów aktywnie unosić nad podłoże.</p><p>Po 6 miesiącu dziecko nabywa umiejętność lokomocji – najpierw są to obroty z pleców na brzuch, następnie odwrotnie, potem pełzanie, czworakowanie, stanie i samodzielny chód. Tempo w rozwoju dziecka może być inne. Warto więc znać okna rozwojowe, czyli przedział czasowy, w którym dziecko ma czas na opanowanie danej umiejętności.</p>

<h3><strong>W leżeniu na plecach dziecko powinno opanować:</strong></h3><ul><li>leżenie symetryczne</li><li>swobodne wyciąganie rączek do zabawki,</li><li>obrót głowy w obie strony,</li><li>skupianie się na zabawce, swoich dłoniach, obserwowanie i dostrzeganie własnego ciała,</li><li>swobodne unoszenie uda pod kątem prostym oraz zgiętego w stawach kolanowych,</li><li>dosięganie dłońmi do kolan,</li><li>obracanie się na boki.</li></ul><h3><strong>W leżeniu na brzuchu dziecko powinno opanować:</strong></h3><ul><li>stabilny, coraz wyższy podpór (dziecko zaczyna prostować rączki i podpierać się na dłoniach),</li><li>„pływanie” – pod koniec 5 miesiąca – symetryczny podpór na wyprostowanych rączkach,</li><li>początek pozycji bocznej, obrót wokół jednej strony ciała, pivot,</li><li>pełzanie – najpierw dziecko odpycha się do tyłu, potem do przodu naprzemiennie obciążając jedną i drugą stronę ciała.</li></ul>

<ul><li>brak symetrii ciała</li><li>głowa zwrócona lub pochylona w jedną stronę</li><li>spłaszczenie głowy</li><li>niechęć leżenia na brzuchu, podpieranie się częściej na jednej stronie, mocne odginanie się do tyłu, unoszenie pupy do góry, brak podpierania się na przedramionach,</li><li>nieprzenoszenie lub nieprawidłowe przenoszenie ciężaru ciała na boki,</li><li>mocne zaciskanie rączek, unoszenie wysoko barków,</li><li>krzyżowanie nóżek w wyproście,</li><li>nieunoszenie ugiętych kończyn dolnych w stawach biodrowych i kolanowych (nogi leżą oparte o podłoże,</li><li>wyginanie się w łuk, leżenie asymetrycznie,</li><li>napinanie się, prężenie,</li><li>nieodkładalność,</li><li>preferowanie jednej ze stron – dziecko patrzy częściej w jedną stronę, ucho jest częściej pochylone do jednego barku, wyciąga jedną rączkę do zabawki, ma spłaszczoną głowę,</li><li>pełzanie jednostronnie, odpychając się od jednej strony</li></ul>

Dziecko w wieku 4-7 miesięcy

Pierwsze trzy miesiące życia to ogrom zmian dla naszego dziecka i dla nas. Konieczne jest zmierzenie się z dużą przestrzenią, która go otacza.

<p>Pierwsze trzy miesiące życia to ogrom zmian dla naszego dziecka i dla nas. Konieczne jest zmierzenie się z dużą przestrzenią, która go otacza. Zniknęło ciepło, bombardowane jest wieloma nowymi i nieznanymi dla niego bodźcami. Dodatkowo na dziecko zaczyna oddziaływać siła grawitacji, co przyczynia się do ogromnego wysiłku i trudności, jakie musi włożyć, aby zacząć funkcjonować w nowych warunkach.</p><h3><strong>Rozwój noworodka na plecach</strong></h3><p>Noworodek nie jest symetryczny. Głowa jest zwrócona w którąś stronę, a plecy nie przylegają w pełni do podłoża. Tułów jest wygięty w łuk tam, gdzie dziecko patrzy. Kończyny górne i dolne są zgięte. Aktywnie obraca głowę w obie strony, ale nie potrafi utrzymać jej w linii środkowej ciała tak, aby nos, broda, pępek i spojenie łonowe było w jednej linii. Przez to, że tułów jest niestabilny i słaby, ruchy malucha są nieskoordynowane, globalne i chaotyczne.</p>

<h3>Rozwój dziecka od noworodka do 3 miesiąca życia.</h3><p>Pierwsze trzy miesiące życia to ogrom zmian dla naszego dziecka i dla nas.&nbsp;<br>Konieczne jest zmierzenie się z dużą przestrzenią, która go otacza. Zniknęło ciepło, bombardowane jest wieloma nowymi i nieznanymi dla niego bodźcami. Dodatkowo na dziecko zaczyna oddziaływać siła grawitacji, co przyczynia się do ogromnego wysiłku i trudności, jakie musi włożyć, aby zacząć funkcjonować w nowych warunkach.&nbsp;</p><h3><strong>Rozwój noworodka na brzuchu:</strong></h3><p>Ciężar ciała znajduje się na policzku, mostku, na przedramionach i wewnętrznej stronie kolanek i stóp. Leży z mocno zgiętymi rączkami i nóżkami. Pupa znajduje się wyżej niż głowa. Z biegiem czasu i ogromnym wysiłkiem obraca głowę w obie strony.</p><h3><strong>Co powinno zmienić się pod koniec 3 miesiąca życia?</strong></h3><p>Następuje podpór na przedramionach – symetryczny, stabilny, tułów jest prosty. Głowa uniesiona jest nad podłoże, swobodnie kręci nią w obie strony, a pupa przylega do podłoża. Łokcie są w linii barków, nóżki wyprostowane i rozluźnione.</p>

<ul><li>Kiedy od urodzenia dziecko mocno wygina się w łuk i zadziera głowę do góry</li><li>Kiedy u malucha widać asymetryczną, przeważającą stronę ustawienia głowy i widoczne jest jej spłaszczenie</li><li>Kiedy po ukończeniu 3 miesiąca widzimy niesymetryczne leżenie na plecach i brzuszku – z jednej strony widzimy łuk żebrowy zaokrąglony, z drugiej wklęsły</li><li>Kiedy podczas leżenia na brzuszku nie leży stabilnie, symetrycznie- po skończeniu 3 miesiąca przewraca się na plecki, denerwuje i płacze</li><li>Kiedy pręży się, prostuje lub krzyżuje wyprostowane nóżki</li><li>Kiedy nie wkłada symetrycznie obu rączek do buzi - przeważa jedna rączka, nie łączy ich w linii środkowej ciała</li><li>Kiedy po 3 miesiącu życia rączki są nadal zaciśnięte w piąstki</li><li>Kiedy wydaje się nadmiernie napięte, sztywne lub przelewające się przez nasze ręce, wiotkie</li><li>Kiedy po skończeniu 3 miesiąca trudno mu skupić wzrok na zabawce, nie reaguje na nas, jest bierne, apatyczne</li><li>Kiedy po 2 miesiącu od urodzenia nie odwzajemnia uśmiechu społecznego</li><li>Kiedy nie unosi nóżek ponad podłoże, nie ugina ich w stawach biodrowych i kolanowych, spoczywają na podłożu w ułożeniu żabki (szeroko na boki)</li></ul>

Kiedy powinniśmy się martwić?

Rozwój dziecka od noworodka do 3 miesiąca życia.

Jest to umiejętność odczuwania, rozumienia i organizacji informacji, która jest dostarczana przez zmysły z otoczenia i własnego organizmu. Pozwala na segregację, porządkowanie i składanie bodźców w pełne części mózgu. Bierze swój początek w łonie mamy, kiedy mózg dziecka wyczuwa jej ruchy ciała. Aby przez pierwszy rok życia wykształciły się umiejętności ruchomości i stania, musi nastąpić integracja sensoryczna na szeroką skalę!

<p>„Im wrażliwszy będziesz na zjawisko integracji sensorycznej w swym dziecku, tym lepiej będziesz mógł mu pomóc wieść szczęśliwe życie pełne sukcesów”.</p><p>Jest to umiejętność odczuwania, rozumienia i organizacji informacji, która jest dostarczana przez zmysły z otoczenia i własnego organizmu. Pozwala na segregację, porządkowanie i składanie bodźców w pełne części mózgu. Bierze swój początek w łonie mamy, kiedy mózg dziecka wyczuwa jej ruchy ciała. Aby przez pierwszy rok życia wykształciły się umiejętności ruchomości i stania, musi nastąpić integracja sensoryczna na szeroką skalę!</p><p><strong>5 zmysłów w naszym ciele:</strong> Zewnętrzne bodźce dają pożywienie dla mózgu. Każdy z nich stanowi swego rodzaju informację. Bez nieustannego dopływu bodźców układ nerwowy nie rozwija się dostatecznie. Aby mózg prawidłowo funkcjonował i się rozwijał, potrzebuje zróżnicowanej diety sensorycznej.</p><p>Zmysły mówią nam, co znajduje się w odległości od naszego ciała, co znajduje się na nim, co w nie wnika, gdzie i jak się ono porusza, jakie pozycje ma przybrać oraz co dzieje się w jego wnętrzu.</p><h3>Wyróżniamy takie zmysły, jak:</h3><ul><li>zmysł wzroku</li><li>zmysł słuchu</li><li>zmysł smaku</li><li>zmysł węchu</li><li>zmysł dotyku</li></ul><h3>Jednak niewiele osób zdaje sobie sprawę z istnienia trzech układów sensorycznych:</h3><ul><li>dotykowego,</li><li>przedsionkowego,</li><li>proprioreceptywnego.</li></ul><p>Powinny one prawidłowo funkcjonować oraz współpracować ze sobą. Inaczej dziecko może mieć kłopoty w interakcji z otoczeniem i rozpoznawaniem sygnałów wysyłanych przez własny organizm.</p>

<h3><strong>Układ dotykowy</strong></h3><p>Pozwala na odczuwanie gorąca lub zimna, odróżnianie ostrego od tępego, szorstkiego od gładkiego. Dzięki temu układowi rozpoznajemy przedmiot za pomocą dotyku, bólu, ciśnienia.</p><h3><strong>Układ przedsionkowy</strong></h3><p>Umożliwia koordynacje ruchu oczu, głowy i ciała. Pozwala huśtać się na huśtawce, balansować na równoważni, utrzymać równowagę, kiedy się potkniemy.</p><h3><strong>Układ proprioreceptywny</strong></h3><p>Dostarcza informacje przez mięśnie i stawy o pozycji naszego ciała. Dlatego stoimy bez przewracania się, używamy bez problemu długopisu lub kozłujemy piłką.</p>

<ul><li>nadwrażliwość na dotyk, ruch, bodźce wzrokowe i słuchowe Dziecko przytłoczone przez kolory, zapachy, powierzchnie, dźwięki i dotknięcia innych osób może zakrywać oczy, uszy, zatykać nos, krztusić się, wymiotować, krzyczeć, zastygać bez ruchu. Może również nie chcieć uczestniczyć w zabawach i zajęciach lub unikać kąpieli, mycie zębów, czesanie włosów.</li><li>zbyt mała wrażliwość na dotyk, ruch, bodźce słuchowe i wzrokowe Dziecko może skakać, zderzać się z przedmiotami, tarzać po podłodze, popychać lub taranować kolegów, przewracać się i potykać, potrząsać różnymi częściami ciała, kręcić się. Stara się zastąpić przerwane doświadczenie zmysłowe nowym, intensywnym.</li><li>zbyt wysoki lub niski poziom aktywności Wszędzie go pełno i zachowuje się w sposób letargiczny. Wszystko przychodzi mu z trudem.</li><li>problemy z koordynacją Ma trudności ze swobodnym poruszaniem się i poczuciem równowagi.</li><li>opóźnienia w rozwoju mowy i zdolności językowych</li><li>opóźnienia w rozwoju zdolności ruchowych W zakresie rozwoju siły, elastyczności mięśni, swobody ruchów, koordynacji, percepcji wzrokowej i małej motoryki.</li><li>problemy ze skupieniem się i nauką</li><li>niska samoocena Przez sposób funkcjonowania układu nerwowego dziecko może odczuwać frustrację oraz niedopasowanie i negatywne reakcje otoczenie na jego zachowanie.</li><li>kłopoty z dobrą organizacją Dziecko nie potrafi utrzymać porządku, ma trudność z planowaniem i przygotowaniem, łatwo ulega rozproszeniu i potrzebuje pomocy, aby doprowadzić czynność do końca.</li><li>kłopoty z zachowaniem Dziecko może nie chcieć słuchać, uciekać lub chować się, reagować agresją lub zamykać się, wpadać we frustrację i czuć się przytłoczone przed bodźcami. Może również nie tolerować innych osób, pokazywać zbyt wysoki lub niski poziom aktywności, unikać bliskości fizycznej, mieć kłopoty z powtarzaniem tych samych zachowań.</li></ul><p>Jednak niewiele osób zdaje sobie sprawę z istnienia trzech układów sensorycznych:</p><ul><li>dotykowego,</li><li>przedsionkowego,</li><li>proprioreceptywnego.</li></ul><p>Powinny one prawidłowo funkcjonować oraz współpracować ze sobą. Inaczej dziecko może mieć kłopoty w interakcji z otoczeniem i rozpoznawaniem sygnałów wysyłanych przez własny organizm.</p>

Najnowsze artykuły

Kolana koślawe

Bosa stopa – dlaczego jest taka ważna dla rozwoju dziecka?

Rozwój dziecka w wieku 8-12 miesięcy

Dziecko w wieku 4-7 miesięcy

Rozwój dziecka od noworodka do 3 miesiąca życia.

Integracja Sensoryczna

Masz pytania? Skontaktuj się z nami

Formularz kontaktowy