ul Podchorążych 3, 35-216 Rzeszów
Rozwój dziecka w wieku 8-12 miesięcy
Drugie półrocze życia to OKRES LOKOMOCJI - nauka obrotów, pełzania, czworakowania oraz osiągania pozycji pionowej i samodzielnych kroków.
Około 8. miesiąca dziecko osiąga pozycję czworaczą. Na początku tułów nie jest stabilny, ale maluch podejmuje próby przenoszenia ciężaru ciała, kołysząc się w przód, w tył i na boki. Początkowo próby te często kończą się upadkiem na brzuch.
W tym samym czasie dziecko uczy się także samodzielnego siadu. Z podporu bokiem lub pozycji czworaczej najpierw przechodzi do siadu bocznego, a za jakiś czas do siadu prostego. Mimo że dla rodzica jest to bardzo wyczekiwany okres, dla dziecka nie jest zbyt interesujący - woli samodzielnie przemieszczać się i eksplorować otoczenie.
Około 9-10. miesiąca maluch podejmuje pierwsze próby pionizacji przy pomocy rodzica lub mebli. Prawidłowa pionizacja rozpoczyna się z pozycji czworaczej, poprzez klęk obunóż prosty, do przejścia do stania.
Początkowo pozycja pionowa jest chwiejna i niestabilna, maluch stoi bardzo szeroko. Z czasem pojawia się chód bokiem wzdłuż mebli. Około 10. miesiąca dziecko zaczyna nieznacznie rotować tułów i poruszać się w różnych kierunkach. Próbuje kucać oraz siadać na podłodze.
Od około 12. miesiąca maluch próbuje stawiać samodzielne kroki w przód. Chód jest sztywny, a pierwsze kroczki krótkie. Często po dwóch, trzech krokach upada na pupę, jednak z upływem czasu jest już w stanie przejść dłuższy odcine
Co dziecko powinno umieć w tym wieku?
- Podpierać się na wyprostowanych rączkach,
- Przybierać pozycję czworaczą,
- Pełzać, czworakować,
- Samodzielnie wstawać przy meblach,
- Samodzielnie próbować stać z i bez asekuracji,
- Podejmować samodzielne próby chodzenia,
- Wykonywać aktywny siad prosty (dziecko siedzi na guzach kulszowych, siedzi symetrycznie na obu pośladkach, plecy są proste, głowa jest przedłużeniem linii kręgosłupa),
- Przechodzić z pozycji czworaczej do siadu i odwrotnie, wielokrotnie zmieniać pozycje,
- Chętnie i często eksplorować i odkrywać nowe przestrzenie.
Co powinno zaniepokoić?
- Odginanie się, prężenie, wyginanie łuku do tyłu,
- Preferencja jednej strony, spłaszczenie głowy,
- Pełzanie jednostronne, nieumiejętność obciążania obu stron ciała,
- Mała aktywność przeciwko sile grawitacji - dziecko nie unosi nóg ani rąk w górę,
- Odginanie głowy do tyłu w obrocie,
- Trudność z podpieraniem się w leżeniu na brzuchu,
- Pochylanie się do przodu w pozycji siedzącej, podpieranie się na kości krzyżowej, zaokrąglanie pleców, siad asymetryczny (zginanie jednej, tej samej nóżki) lub siad „W”,
- Znaczne przodopochylenie miednicy przy raczkowaniu lub staniu, widoczna lordoza lędźwiowa, mocne wypięcie brzucha i pośladków,
- Chodzenie tylko na palcach, przeprosty kolan.
